Deze week blijkt uit de ophef rondom de homo-onvriendelijke uitspraken van Johan Derksen, met welke problemen de LGBT+-gemeenschap in Nederland nog altijd te kampen heeft. Zie het vonnis van de Rotterdamse rechtbank eerder deze maand in de Dordrechtse Grindr-zaak, waarin homoseksuele mannen werden gelokt en mishandeld door tieners die uiteindelijk veroordeeld werden tot taak- en voorwaardelijke celstraffen. Wie het vonnis erop naleest, merkt dat de rechtbank heeft verzaakt.
Die meent dat het taalgebruik van verdachten – ‘kankerhomo’, ‘flikker’ en ‘gay’ – niet kan getuigen van homohaat, omdat deze ‘meer illustratief voor het dagelijks taalgebruik van de verdachten’ zijn. Daarbij wordt gesteld dat de tieners bewust oudere mannen uitkozen ‘omdat ze anders te boek zouden staan als homohaters in plaats van pedojagers’. Met deze redenaties ontslaat de rechtbank zichzelf van haar diepgaandere plicht om recht te doen aan de mensenrechten van de slachtoffers en de LGBT+-gemeenschap in het algemeen.
Van een rechtbank mag verwacht worden dat zij de letter van de wet toepast om rechtszekerheid te waarborgen. Want er bestaat, zoals de rechtbank ook oordeelde, geen twijfel over dat de daden van verdachten onder strafrecht verboden waren.
In het vonnis is de rechtbank niet pragmatisch, maar kortzichtig. Het is helaas zo dat termen als ‘flikker’ en ‘kankerhomo’ te pas en te onpas worden geuit. Los van het feit dat het een absurde stellingname is dat deze woorden niet duiden op homohaat, is het ook niet zo dat de rechtbank geen middelen heeft om dit soort praktijken te veroordelen, al dan niet symbolisch: zij heeft er bewust voor gekozen dat niet te doen.
Weliswaar geeft de rechtbank aan het eind van het vonnis aan te begrijpen dat er ‘gevoelens van onrust, angst en onveiligheid [zijn] veroorzaakt’, maar het lijkt er hier enkel te gaan om het maken van een formeel punt. Wat voor signaal geeft dat af aan een gemeenschap die reeds gemarginaliseerd is, en ook in dit land blijkbaar nog moet vrezen voor uitsluiting of geweld?
Ik hoop dat de Nederlandse rechtbank volgende keer wel een krachtiger signaal afgeeft naar de LGBT+-gemeenschap: dat de Nederlandse staat er ook voor hen staat.
Uit De Volkskrant.
Waardeer dit artikel!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.[paytium name=”Eenmalige donatie Tahrim Ramdjan” description=”Eenmalige donatie Tahrim Ramdjan”] [paytium_dropdown label=”Ik doneer” options=”1,50/5/10/25/100/250″ options_are_amounts=”true” /] [paytium_total label=”Mijn gekozen donatie” /] [/paytium]