Ik ga me er niet toe laten verleiden om in superlatieven uit te drukken wat 2020 voor jaar was. Wat ik wel kan zeggen, is dat er in het eerste jaar waarin ik me in de professionele journalistiek begaf, er een hoop artikelen zijn die ik heb gemaakt en die me zullen bijblijven. Een selectie van zes artikelen waarvoor dat allermeest geldt.
- Door corona tijd voor reflectie: ‘De natuur roept ons nu tot bezinning’ (Het Parool, De Morgen)
Toen Nederland in maart overvallen werd door het coronavirus en de bijbehorende maatregelen, was plots de agenda van menig Nederlander leeggevaagd. Dat bracht verwarring met zich mee, maar wellicht ook tijd voor reflectie, rust en ruimte. Ik vroeg Rutger Bregman en Denker des Vaderlands Daan Roovers naar hoe zij dat zien. ‘Nu zie je noodgedwongen een spaak in de wielen van de economie. Dat kan niet anders dan heilzaam zijn.’ - Nachtbus N86 naar de Bijlmer: ‘Ik heb weleens een mensendrol gevonden’ (met Sara Luijters voor Het Parool)
Die vrijdag begon mijn werkdag pas om twee uur ’s nachts, en duurde tot zes uur ’s ochtends: we gingen telkens heen en weer tussen het centrum en de Bijlmer net de nieuwe ‘snelnachtbus’. Van dronken feestgangers (toen kon het nog!) tot chef-koks die in het holst van de nacht naar hun werk gaan – én koffiedrinken met de buschauffeurs. ‘Wij noemen dit het bordeel, omdat alle muren knalrood zijn.’ - Surinaamse Nederlanders over AOW-gat: ‘Nederland heeft ons zand in de ogen gestrooid’ (Het Parool)
De problematiek van het aow-gat speelt al decennia, maar zelden zie je een gezicht erbij. Het gaat om zo’n 30.000 Surinaamse Nederlanders die volgens de wettekst aow zouden moeten opbouwen voor hun jaren in het Koninkrijk der Nederland (namelijk: ex-kolonie Suriname), maar die niet krijgen. Drie van hen over hun pijn. ‘Het kan niet zo zijn dat er twee soorten Nederlanders zijn. Dat moeten we als samenleving niet willen, want dat zegt wat over ons beschavingsniveau.’ - Scenarist Diana Sno (SpangaS): ‘Ik zie mezelf nog steeds niet terug op tv’ (OneWorld)
Diana Sno schreef het eerste non-binaire personage in een tienerserie op de Nederlandse tv. Ik sprak twee uur lang met haar over wat het betekent om jezelf niet terug te zien op tv, én hoe je dat kunt aanpakken zodra je wel invloed hebt. ‘Want in essentie gaat het daarom: wat je niet ziet, kan je moeilijk worden. Als je geen zwarte regisseurs, acteurs, schrijvers of presentatoren ziet, lijkt het alsof die wereld niet voor jou is. Maar die wereld is voor ons allemaal.’ - Quabo, spebi, boka: studententaal barst van de afko’s (Het Parool)
Dit stuk was simpelweg hdp om te schrijven. Of ze nu in quara moesten, vvv’tjes zijn of over hun prela iets kwijt moesten: allemaal zitten de studenten in Damsko lekker stuko aan de afko’s. Wat zegt dat over studententaal? De oprichter van @ballenbingo: ‘Ik vraag me af wat studenten doen met alle tijdswinst door die afkortingen.’ - Mij was wijsgemaakt dat ik niet homoseksueel én islamitisch kan zijn. Tot ik leerde dat ik niet hoef te kiezen (De Correspondent)
Dit stuk voelt als eigenaarschap nemen over mijn eigen verhaal. Na ruim een jaar geprobeerd te hebben mijn levensverhaal te ordenen en te bezien in welke hokjes ik nu wel en niet pas, besloot ik: ik wil in geen enkel hokje gedrukt worden. ‘Dus als iemand je vertelt dat je niet homo en islamitisch kunt zijn, dan zeg je fier dat jij dat wél kunt zijn. Dan eis je ruimte op. Zodat biculturele, niet-heteroseksuele jongens en meisjes in heel Nederland weten dat ze zichzelf mogen zijn. Zodat ze zich niet alleen voelen.’