Terug in de tijd door je melk in een glazen pot te kopen? Het kan nu ook in Amsterdam met Pieter Pot: de nieuwkomer onder de online supermarkten bezorgt volledig verpakkingsvrij.
Twee enorme, tjokvolle vrachtwagens van PostNL wachtten een maand geleden op hem, op de dag dat online supermarkt Pieter Pot in Amsterdam werd gelanceerd. “De grootste die ze hebben stonden klaar,” zegt medeoprichter Jouri Schoemaker (29).
Van elf uur ’s ochtends tot vijf uur ’s middags reed de Rotterdammer door Amsterdam op zijn bakfiets, om daar de eerste klanten van zijn supermarkt blij te maken met hun glazen weckpotten vol met onder meer pasta, koffie en noten.
“Van Oost tot West hebben we driehonderd bezorgingen gedaan,” zegt Schoemaker. Een enkele Amsterdammer liet zelfs in zijn net nieuw ontworpen keuken ruimte vrij, met de potten van Pieter Pot in het achterhoofd. Dat begrijpt hij wel. “Dan heb je opeens een open keuken, en in al die glazen potten zie je mooi de ingrediënten zitten.”
NK Risk
Schoemaker bedacht met zijn oud-huisgenoot Martijn Bijmolt (28) ongeveer een jaar geleden de online supermarkt. “We begonnen vanuit de huiskamer,” zegt Bijmolt. “Daar zijn we in de weekenden gaan werken aan het idee.”
Bijmolt is aan de Technische Universiteit Delft opgeleid tot specialist in de mijnbouw, voor Schoemaker is het niet de eerste keer dat hij een eigen onderneming is begonnen. Al eerder bedacht hij een bandje dat bezoekers van beurzen en congressen kunnen dragen, zodat de organisator inzicht heeft in wat er op de bijeenkomsten gebeurt. Ook heeft hij het NK Risk doen uitgroeien tot een evenement met zeshonderd mensen.
Hoe kom je van een groot Risktoernooi ineens bij een duurzame online supermarkt? “Risk vind ik hartstikke gaaf, maar je maakt er geen impact mee op de wereld,” zegt Schoemaker. Toch ziet hij zichzelf niet als eco-warrior. “Ik wil duurzame keuzes maken, maar het moet wel makkelijk zijn en niet te duur.”
Zo gingen de mannen op de bakfiets naar Ikea, om hun eerste potten te kopen. Hun oog viel niet meteen op weckpotten. “We zijn in principe niet tegen plastic,” zegt Bijmolt. “Het gaat ons vooral om het hergebruik. Het plastic dat we konden vinden, was ongeschikt.”
Volgens Annemarie van Wezel (52), hoogleraar milieu-ecologie aan de Universiteit van Amsterdam, wordt zo’n 40 procent van de huidige productie van plastic gebruikt voor verpakkingen. “Een initiatief als dit kan daarom goed in een circulaire economie passen,” zegt zij. “Zeker als je bedenkt dat met regelmaat synthetische chemicaliën worden toegevoegd aan verpakkingen.”
Wel hangt het er volgens Van Wezel vanaf hoe de rest van het productieproces wordt ingericht. “Hoe komen de bezorgers aan hun spullen, hoe zijn die ingepakt? En hoe zit het met de transportbewegingen en het waarborgen van de voedselveiligheid?”
Voor Schoemaker en Bijmolt het doorhadden, stonden er in Rotterdam, waar ze begonnen, maar ook daarbuiten honderden klanten op de wachtlijst. Vorige zomer leek het toch even moeilijker te worden voor hun nieuwe bedrijf dan gedacht. “Al ons spaargeld zat er al in, maar we konden het concept niet quitte laten draaien, laat staan winstgevend krijgen,” zegt Schoemaker. “Toen dachten we: shit, misschien lukt het gewoon niet.”
Het probleem lag in het bezorgen. “Dat deden we zelf op de fiets in Rotterdam,” zegt Schoemaker. “Als we hadden willen uitbreiden, zouden we net als Picnic honderd miljoen euro nodig hebben om bezorgers in dienst te nemen en bezorgcentra te bouwen.”
Redder in nood bleek PostNL, waarmee de mannen nu samenwerken. De bezorgkosten voor bestellingen onder de 45 euro zijn 4,95, boven de 45 euro is het bezorgen gratis. Waar mogelijk, bezorgt het postbedrijf de boodschappen op de bakfiets. Het is echter niet uit te sluiten dat ook de boodschappen van Pieter Pot soms aankomen in bussen die nog op fossiele brandstof rijden.
Werkt dat dan niet averechts, zoals hoogleraar Van Wezel vreesde? “We hebben het getest,” zegt Schoemaker. “Het blijkt dat het zelfs duurzamer is wanneer PostNL met een niet-elektrisch busje je boodschappen in de middle of nowhere bezorgt, dan wanneer je zelf de auto pakt en naar de supermarkt gaat.” Bijmolt: “PostNL is een heel duurzaam bedrijf, ook al adverteren ze daar niet mee.”
Ecovenience
Terwijl PostNL de bezorging doet, vullen twintig mensen de potten en pakken de boodschappen in, in sociale werkplaatsen in Schiedam. Schoemaker: “We betalen hen een regulier uurtarief, maar we hoeven niet een torenhoge huur te betalen zoals dat voor een magazijn doorgaans wel het geval is.”
Er staan al bijna 20.000 belangstellenden op de wachtlijst en het aantal blijft groeien; volgens Schoemaker wekelijks met honderden. Sinds de lancering in Amsterdam, vormt de hoofdstad de grootste afzetmarkt voor Pieter Pot. “Dat hadden we wel verwacht,” zegt Schoemaker. “GroenLinks is hier natuurlijk groot, en wij richten ons wel op die doelgroep van mensen die willen verduurzamen, maar er niet te veel moeite voor willen doen.”
Ze kunnen het niet vaak genoeg benadrukken: het gaat ze om ecovenience, een samentrekking van ‘eco’ en ‘convenience’ (gemak). Zo neemt de PostNL-bezorger de gebruikte glazen potten mee terug – in het kader van hergebruik. De klant krijgt een waardebon voor het statiegeld (€1,50), bij de volgende bestelling te gebruiken. Voor het schoonmaken van de pot wordt zeven cent ingehouden.
Nadeel: nog niet alles is verkrijgbaar in het assortiment van Pieter Pot. Logisch, zegt Schoemaker. “Een Albert Heijn heeft tienduizenden producten. Wij focussen meer op wat je in de voorraadkast hebt: koffie en thee, koekjes, pasta, noten, et cetera.” Het assortiment van Pieter Pot is eerder aanvullend bedoeld. “Het gaat om producten die je niet zonder verpakking kunt krijgen.” De prijzen zijn hetzelfde als in de reguliere supermarkt.
Slimme pot
Pieter Pot wil in de toekomst een eigen ‘slimme’ pot maken. “Die zal nog veel lichter zijn dan de glazen potten die we nu gebruiken, en bovendien ook veel duurzamer,” zegt Schoemaker. De slimme potten zouden dan in reguliere supermarkten komen te liggen.
Wat die pot zo ‘slim’ en duurzaam maakt? “Hij registreert wat erin zit. Daarmee kun jij op je telefoon inzicht krijgen in wat je in huis hebt, en wat bijna over datum is. Maar ook kunnen we je bijvoorbeeld goede recepten sturen.”
Bijmolt benadrukt de menselijke maat te willen vasthouden. “Je kunt wel zeggen: planet first, maar als je de mens in het verhaal vergeet, vergeet je waar je het voor doet.”
Lees meer in Het Parool, doorgeplaatst in AD Koken & Eten.
Waardeer dit artikel!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.[paytium name=”Eenmalige donatie Tahrim Ramdjan” description=”Eenmalige donatie Tahrim Ramdjan”] [paytium_dropdown label=”Ik doneer” options=”1,50/5/10/25/100/250″ options_are_amounts=”true” /] [paytium_total label=”Mijn gekozen donatie” /] [/paytium]